ierbare, Paulus is het die u schrijft, een oud man,
nu bovendien een gevangene van Christus Jezus,
en mijn verzoek geldt het kind dat ik hier in de gevangenis heb verwekt. Ik bedoel Onesimus.
Ik stuur hem terug naar u en met hem heel mijn liefde.
Gaarne had ik hem hier gehouden, als uw plaatsvervanger,
om voor mij te zorgen in mijn gevangenschap voor het evangelie.
Maar ik wil niets doen zonder uw instemming, ik wil niets afdwingen,
uw goedheid moet zich spontaan kunnen uiten!
Misschien was dat wel de reden waarom hij een tijd lang bij u is weg geweest:
dat ge hem voorgoed terug zoudt krijgen,
nu niet meer als slaaf, maar als veel meer dan een slaaf, als een geliefde broeder.
Dat is hij voor mij al helemaal, hoeveel meer dan voor u, als mens en als christen.
Als gij u dus met mij verbonden voelt, heet hem dan welkom zoals ge het mij zoudt doen.