‘De slaperige, meestal wat chagrijnige forensen ontdooien als zij met ons meereist. Mooi hoe zij mensen kan raken, alleen door haar blik.’ Radiominiatuur van Karin Bornhijm.
‘Mijn vrouw herstelt van een zware hersenschudding. Ze kan slecht tegen prikkels en is snel moe. “Wij leven van genade”: het klinkt haar wrang in de oren.’ Eerste radiominiatuur van het seizoen, van Roy Clermons.
‘Hoe moeilijk vergeving is laat Jezus ons zien als zijn vriend en apostel Petrus hem vraag: “Als iemand tegen mij zondigt, hoe dikwijls moet ik hem dan vergeven?”‘ Radiominiatuur van Michael-Dominique Magielse o.p.
‘In de nachtelijke uren gaan mijn gedachten soms op de loop. Zomaar een paar woorden van een arts, een medezuster of een familielid echoën dan eindeloos in mijn hoofd.’ Radiominiatuur van Holkje van der Veer o.p.
‘Ja, het is fijn als het gebeurt: een ervaring van God. Maar geloof gaat niet over het krijgen van een fijn gevoel. Anders zou je vooral daarom van God houden. Alsof zij een koe is.’
‘Zou het niet beter zijn als niet die druk van buiten, maar juist dat innerlijk verlangen leidend kan zijn, bij het maken van keuzes?’ Radiominiatuur van Michael-Dominique Magielse over roeping.
‘De natuur haalt ons uit de illusie dat het leven om ons draait. Ze zet ons in het grote verband van alles wat leeft. Ze wijst ons onze plek.’ Radiominiatuur van Arjan Broers.
‘Terwijl ik mijn fiets tegen de muur zet stopt er gelijktijdig een taxibusje. Tot mijn vreugde zie ik Yvo met zijn rolstoel uitstappen.’ Radiominiatuur van dominicanes Holkje van der Veer.
‘Steeds gaat het om durven los te laten, je durven toe te vertrouwen en in die zin, sterven, om te ontdekken dat je dan nieuw leven geschonken wordt, verrijzenis.’
‘Ruim een jaar geleden verloor mijn vriend zijn kleinzoon, een jongetje van zeven, in een auto-ongeluk. Als we samen zitten te eten vraag ik hem ernaar. Onmiddellijk stromen zijn ogen vol.’
‘”Ik heb in de telefoon van mijn man gekeken”, zegt de vrouw. “Dat doe ik nooit. Ik vind het zo erg. Want nu weet ik, nu weet ik dat hij … dat hij stiekem een feest voor me organiseert”.’
‘Een enkele keer ontmoet je iemand wiens aanwezigheid iedereen vrolijker lijkt te maken, iemand die zelf straalt en de mensen om hem heen laat stralen. In de katholieke kerk is het een van de criteria voor een heiligverklaring.’
‘Wij moeten leren te “leven van wat komt”, zegt mijn medebroeder Erik Borgman in zijn boek met die titel. Maar dat is toch iets anders dan wat Raoel doet. Hij leeft bij de dag, maar is niet vrij’, vertelt Suzanna Louwerse.
