‘Wij moeten leren te “leven van wat komt”, zegt mijn medebroeder Erik Borgman in zijn boek met die titel. Maar dat is toch iets anders dan wat Raoel doet. Hij leeft bij de dag, maar is niet vrij’, vertelt Suzanna Louwerse.

‘We ruimden haar spullen op en stopten dat in dozen. Bij ons wonen lukte niet meer. We hopen dat het haar goed gaat.’

‘Op een dag bracht ik een ernstig zieke man naar het ziekenhuis. Hij had niemand, zei hij.’ Eerste radiominiatuur van lekendominicaan Suzanna Louwerse.

‘De modernisering van de Wet op de lijkbezorging benauwt me een beetje. Ik kreeg het gevoel dat we na onze dood niets meer zijn dan een afvalproduct; kwantificeerbaar in kosten en vooral milieubelastend.’

‘De afgelopen tijd werd ik geconfronteerd met  uitzichtloze situaties, die me danig van mijn stuk brachten. In mijn sombere buien dacht ik wel eens: bestaat er wel zoiets als toekomst?’

‘Gelukkig zijn onze neefjes en nichtjes nog te porren voor een ouderwets gezelschapsspelletje. Of zij daarbij iets van God zullen ervaren betwijfel ik, maar zo is het voor mij wel’, vertelt Karin Bornhijm in deze radiominiatuur.

‘Het is niet alleen dankzij de dementie dat hij iedere dag omarmt; hij is altijd blij en nieuwsgierig geweest naar iedereen die zijn pad kruist.’

‘”Wat kan ik nu zeggen over het Geheim?”, zei mijn nu stokoude medebroeder Jan Nieuwenhuis (foto). Ik mis deze heilige schroom vaak bij predikanten.’

‘Ineens drong het tot mij door: Jezus heeft zich uitgelachen gevoeld! Ik voelde mij als kind ook nog wel eens uitgelachen en dat was eenzaam. Maar ik bleek ermee in het gezelschap van Gods Gezalfde.’

‘Overal proberen we risico’s te mijden, onzekerheid te voorkomen en te zorgen dat niets gebeurt zonder reden of plan. Alsof we het leven eronder willen krijgen. Dat lukt ons niet.’

‘Stel je ziet mensen met een relatie en je vraagt ze: wat jullie allemaal doen samen, kan dat niet zonder dat je van elkaar houdt? Het is een rare vraag, natuurlijk. Maar als het om geloof gaat, stellen mensen een dergelijke vraag geregeld.’

Hoe kunnen we het over waarheid hebben in een post-truth-society? Volgens de Franse dominicaan Lacordaire is waarheid een persoon.

‘Hoop is dus een gezindheid om door het hopeloze heen te kunnen zien. Dat houdt je op de been.’

‘Wij mensen zijn voortdurend in beweging, in transitie. Daarin laten we ons vaak leiden door de waan van alle dag. Maar onze ziel is niet zo dynamisch. Die heeft soms moeite ons tempo bij te houden.’

‘Geld speelt in het leven van veel mensen een dominante rol. Daarmee wordt geluk iets dat we zelf kunnen verdienen. Thomas van Aquino stelde zich de vraag of een mens in staat is op eigen kracht gelukkig te worden.’

‘In mijn jeugd ontstond een serieus probleem toen ik leerde bidden: want wat kan je aan God wel en niet vragen? Mijn ouders losten dat heel relaxed in de geest van het verlanglijstje op: “Je mag alles vragen; of je het krijgt is een tweede”.’

‘Als het erop aan komt dan moet je gewoon in conditie zijn. Dat geldt niet alleen voor mijn motor, maar ook voor mijn lichaam. Én voor mijn geest, díe heeft óók onderhoud nodig.’ Een radiominiatuur van Karin Bornhijm o.p.

‘Onze buurvrouw – een schat van een mens – is gek op een praatje en sociaal contact. Ze lijkt alles te weten van wat er bij ons in de buurt en in het oude dorp voorvalt.’