‘Mikel is 19 en is deze zomer met ruzie vertrokken bij zijn vader.’

‘Ik overweeg wat het voor mij zou betekenen om opnieuw te beginnen, om de laagste plaats in te nemen.’

‘We moeten de barmhartigheid van nu opnieuw uitvinden – tegendraads of niet – want we kunnen niet zonder.’

‘Beste, lieve God, waarom wilt U dat ik Poetin bemin en voor hem bid?’

‘Wat zou ik een hoop verknald én veel gemist hebben, als ik alles maar één keer kon doen of meemaken.’

‘Je krijgt niet altijd wat je vraagt, je vindt niet altijd wat je zoekt, en deuren blijven soms gesloten.’

‘Naar welke tekenen zijn wij op zoek in onze verscheurde wereld?’

‘Laat ik het maar stil laten worden, mijn handen in alle eenvoud openen.’

‘Als je niet weet dat je zelf liefde en vergeving nodig hebt, hoe kun je het dan aan anderen geven?’

Het is oorlog in Europa, wij vernietigen de aarde, wij buiten onszelf uit: geven wij toe dat we ziek zijn?

Waarom vasten na twee jaren van gedoe rond elke ontmoeting, elke blijk van nabijheid?

‘Juist nu de pandemie afneemt maar de strijd is losgebarsten weten we wat we te verliezen hebben.’

Hij ziet in het verborgene en neemt mijn verborgen onmacht voor lief.

Nu de samenleving  eindelijk weer open gaat, nu we opnieuw beginnen, begint een nieuwe veertigdagentijd.

‘Let nu goed op: niet door onze daden maar in onze daden wordt iets zichtbaar van het rijk Gods.’

‘Wordt medewerker van de Heer door je bijdrage te leveren aan een rechtvaardiger en broederlijker samenleving.’

‘De Heilige heeft mij nodig – dat is verbijsterend en heel groots’.

‘Als er ergens naar de mensen wordt geluisterd, dan is het wel in de biechtstoel.’