‘Ik zie en ervaar de wereld, lees de Schriften, bid de Psalmen, bestudeer de traditie – en het lukt mij niet om het niet te geloven.’

‘Voor mij staan de wonden van Christus symbool voor de wonden van de wereld, van mensen.’

Als Dominicus las, leek hij op Mozes, toen deze diep de woestijn was ingetrokken en de brandende braamstruik zag, van waar de Heer tot hem sprak.

Prediker zijn betekent: weten dat je zelf leeft van een boodschap die je daarom wel moet verkondigen.

Er is een macht van een heel eigen soort: een invloed die ontwapent, uit het veld slaat, en tegelijk mij optilt.

Waarom zijn er dominicanen bij de VN en wat hebben we eraan?

‘Ik nam de handen van de melaatse voor een handdruk, maar schrok omdat de hand die ik vasthield geen vingers had!’

We hebben honderden fantastische jonge broeders die iets willen doen dat een beetje gek is. We moeten realistisch zijn maar hen nooit ontmoedigen.

Als kinderen van God delen we in de erfenis van Christus, ook wat betreft het lijden, de pijn en de moeite, alles waar we in moeten zien te volharden.

De zorgzame Geest van de Liefde kneedt ons als een bolletje deeg en maakt ons keer op keer weer soepel. Zo hervormt de Geest onze hardheid.

‘Geloven is een permanente daad van vertrouwen die héél onze persoonlijkheid en levensstijl en al onze interesses doortrekt. Tenminste, zo zou het moeten zijn.’

Omdat het dan weer een beetje klopt, daarom geloof ik in God.

Het gebeurde zomaar aan tafel dat een jongeman uit Amsterdam, die een tijd lang in ons klooster verbleef, ons de vraag stelde: kunnen jullie me even vertellen hoe dat nu zit met de Vader, de Zoon en de heilige Geest?

‘Naarmate mensen zich verbinden aan elkaar, wordt heilige Geest scheppingskracht en bevrijdingskracht in mensen.’

‘De praktijk van het breken en delen is een lakmoesproef tegenover alle waarheidspretenties en machtsaanspraken: wordt het goede leven voor allen daadwerkelijk gediend of niet?’

‘Er zijn vier manieren waarop je waarachtig of in de waarheid kunt leven.’

Stilletjes leefde in ons ook het vermoeden, dat God nergens anders kan zijn dan overal.

‘Is het niet beter om te incasseren in plaats van meteen het conflict te zoeken?’