‘Ik bid ons allen toe dat, nu er rouw is om een tijd die achter ons ligt, de kracht van de geest mag vrijkomen die ons optilt boven onszelf en die ons hechter aan elkaar verbindt.’

Je moet niet naar exotische bestemmingen reizen om de woestijn in je leven te ervaren.

‘Onze verbondenheid is daarbij veelkleurig, zo veelkleurig als de schepping is, zo veelkleurig als de regenboog is.’

‘We moeten het verhaal over de tenhemelopneming van Jezus niet ontmythologiseren, maar erkennen in zijn mythische kracht.’

‘Het leven is slechts mogelijk waar deuren geopend en gesloten worden; waar men vrij kan in-en uitgaan, waar men anderen binnenlaat en buiten kan houden.’

‘Huub Oosterhuis ontsloot de Schrift voor ons en maakte die tot een levende werkelijkheid.’

‘Ik kan het niet goed ten volle gezegd krijgen wat voor een kostbare geschenken ons hier gegeven worden, in de Schrift en in het breken van het Brood.’

Het is mogelijk te groeien door de ervaring van ‘vruchtbare scheidingen’.

‘Het open graf is angstiger dan met een steen ervoor’ – fragmenten uit dominicaans getinte Paaspreken.

Ook de leegte die Hij schept is heilig.

In mijn donkerste uren pak ik de hand van deze geslagen en gekruisigde God.

Wie zo zijn geëerd en verschoond, knielen op hun beurt voor elkaar, verschonen elkaar.

Vorige week belandde ik in de rechtbank voor de rechter.

Verraad ligt dichterbij dan we verwachten.

Misschien komen wijzelf ook verder met zwijgen en nederigheid dan met weten en controle houden.

‘Bij mij is de vasten dit jaar heel anders: ik ben gevallen met de fiets en heb daarbij mijn knie gebroken.’

‘Het is lang niet altijd eenvoudig om te weten wanneer je iets goed doet.’

Mogen we openstaan voor de Geestkracht van de Verrezene en ons spiegelen aan zijn woorden en daden – opdat we leven!