Het vraagt in sommige omstandigheden veel moed om zacht te zijn en geen geweld te gebruiken, ook geen verbaal geweld.

Er zijn critici die zeggen dat paus Franciscus onduidelijkheid schept, dat hij zich niet genoeg als leider profileert.

Niet alles wat we horen, bouwt ons op, geneest of versterkt ons – alles is niet het woord van God, hoe hard we ook luisteren.

‘Malum non habet in Deo ideam’ heeft Thomas van Aquino geschreven, in God is geen idee van het kwaad – het lijkt een theologenredenering, het is een uitnodiging.’

‘Hier moet ik zijn, daar waar mensen met elkaar beginnen en het leven opbouwen.’

‘Wij zijn op elkaars goede wil aangewezen.’

Jezus sleept ons met zijn onderricht uit onze comfort zone: hij daagt ons uit om te zien en te ontvangen wat zich wérkelijk aandient.

God begint klein, ook in ons, en doorbreekt allengs onze angsten, onmacht en bevangenheid – tot in een mate die de stoutste verwachtingen overtreft.

Jezus gaat nog een stap verder: verkondig juist in tijden van nood het evangelie, de Blijde Boodschap.

‘Toch merk ik bij mijzelf de laatste tijd ook sympathie voor het idee dat er een dag van woede gaat komen die de bestaande wereld in as zal doen vergaan.’

Het besef dat meer en sneller niet houdbaar is groeit, en dankbaar zijn kan dan betekenen: ik heb genoeg. Of zelfs: ik heb over om weg te geven.

De hemel is een samenleven – we weten niet wat dat betekent, maar wel dat we ons niet zullen vervelen.

‘Misschien denkt u, als ik zo doe: “René heeft een pilletje teveel geslikt en probeert te vliegen of misschien staat hij op het punt om aan een yogales te beginnen”.’

‘De katholieke traditie heeft altijd volgehouden dat zowel het celibaat als het huwelijk gaven van God zijn: beide zijn roepingen waarin de mens geroepen is om een ​​aspect van de liefde van God uit te leven.’

Mag je eigenlijk bidden voor je club, of voor een overwinning? Jan Laan vindt van wel. ‘Je mag God bij alles betrekken’.

We leven in een periode van oud en nieuw, van behoud en vooruitgang, van groei, van hoop en gebrokenheid.

Hoelang moet ik nog roepen, Heer, terwijl Gij niet luistert?

‘Al lang verbaas ik mij erover dat, als het over migratie gaat, het vanzelfsprekende uitgangspunt is dat ‘wij’ hier thuis zijn en ‘zij’ naar ons toekomen.’