De verrezen Jezus is geen fantoom, maar werkelijk in hun midden: samen etend.

De wonden zijn kiemplaats voor de verrijzenis; de verrezen Christus is tegelijkertijd een verwonde Christus.

Veertig dagen lang maakten leden van de Orde der Predikers in Nederland – broeders, zusters en lekendominicanen – een dagelijkse reflectie bij het Evangelie.

‘Heb vertrouwen in de kiemkracht.’

‘Wat me treft: een mens die tot het uiterste gaat in zijn gehoorzaamheid aan de weg van de Tora, kome wat komt, koste wat kost.’

‘En tóch kunnen we Christus present stellen, door in de wereld een teken, een sacrament, te zijn van Gods liefde voor de mens tot het uiterste toe.’

‘Ik heb een zwak voor Judas.’

‘Wat Jezus doet, vind ik nog altijd adembenemend: Hij laat zich verraden.’

‘Vandaag is mijn menu sober: uiensoep en brood.’

‘”Je begrijpt er niks van!” Of mijn leidinggevende, collega of kind dit nu roept: het komt hard aan.’

‘Tijdens de verkiezingen viel me op dat nogal wat mensen op een partij stemden die hun directe persoonlijk belang dient.’

‘Ook ik zit niet echt te wachten op een bezoek van een engel – dan moet er vast weer wat.’

Vandaag, 41 jaar geleden, werd Oscar Romero tijdens het opdragen van de mis vermoord.

‘Het hakt er stevig in, de evangelietekst van vandaag.’

‘Onlangs zat onze auto onder een sluier van Saharazand.’

‘Niemand komt tot geloof via wetten.’

‘In het nieuws hoor ik zorgpersoneel soms voor lastige keuzes staan als de IC-bedden bijna vol zijn.’

‘Toen de mogelijkheid zich aandiende om gevaccineerd te worden, heb ik geen moment getwijfeld.’