‘Met onze studenten ervaar ik de woestijn waarin we zitten: de rek is er een beetje uit en daardoor zijn we geneigd elkaar de maat te nemen.’

‘Leven in navolging, mijn vijanden liefhebben, sounds like I am a long way from home…’

‘In de woestijn van de veertigdagentijd worden we ook door Jezus uitgenodigd om maar eens flink op te ruimen.’

‘De woestijn is de ruimte die me nu gegund wordt, waarin ik kan zoeken naar nieuwe deuren die straks voor mij zullen opengaan.’

‘Ik heb er soms moeite mee dat er mensen zijn die voorbij lijken te leven aan zorg voor de aarde en voor de meest kwetsbare mensen.’

‘U weet wat wij nodig hebben: geen redding als een donderslag bij heldere hemel, maar adem om het uit te houden.’

In de woestijn van corona kan ik mijn eigen motieven scherper zien.

‘Wanneer mijn dienaar Mij aanroept, geef ik gehoor.’ Br. Michael-Dominique staat in zijn eerste zondagse catechese in de vasten stil bij het introitus.

‘”Drink je weer?”, vraag ik – ze pakt de fles witte wijn uit de kast en zet ‘m aan haar mond.’

‘Is het raar als ik zeg dat het afgelopen jaar al één groot vasten was?’

‘Soms duurt de woestijn maar even – soms komt er geen einde aan.’

‘Thuis zijn en achter mijn gesloten voordeur blijven: in deze coronatijd doe ik niet anders, en het valt niet altijd mee.’

Tegen allerlei stromen in houd ik het beeld vast van die eenzame bidder, onverstoorbaar en toegewijd, die verstilling paart aan mededogen.

‘In deze lockdown kunnen we beseffen dat we van onderaf kunnen bouwen aan een nieuwe samenleving, waar oog is voor elkaar, waar gerechtigheid wordt gedaan en angst plaats maakt voor liefde.’

‘Doe zoals Hij ons te doen vraagt, dan zal water wijn worden, dan komt er een uur waarin wij zullen leven in overvloed, een leven waarop zegen rust: dan wordt het leven zelf een feest.’

Laten we leven vanuit de verwondering ook over de kleine goedheid van gewone mensen.

‘De boodschap is dat God zijn armen om onze geschiedenis slaat, wat er ook gebeurt; dat “het goed komt”, maar anders dan wij denken.’

In alle onzekerheid van onze tijd, zeker nu corona als een muterend monster ons in de greep houdt, verlangen we meer dan ooit naar bevrijding, verlossing, redding.