Van Pasen tot Pinksteren fietste lekendominicaan Theo Ruiter als pelgrim van Haarlem naar Santiago de Compostela. ‘Vijf weken van sportief plezier, rijke cultuur en mooie ontmoetingen. Mijn rite de passage van werkende naar gepensioneerde man is gereden.’

Nee, veel bezig met de dood is hij niet, schreef André Lascaris twee jaar geleden in het tijdschrift Volzin. Een prachtig artikel met een eerlijkheid en milde ironie die hem kenmerkte. Mooi om terug te lezen, nu hij op 6 juli is overleden.

Ik zou ook in een rijtjeshuis kunnen leven, maar hier is het leuker. In het klooster heb ik een eigen plek en ben ik tegelijkertijd onderdeel van het grotere geheel.’ Op de vernieuwde website van het klooster in Zwolle vertelt Jozef Essing over zijn leven als religieus.

Michael-Dominique Magielse o.p., drie maanden in Rome vanwege zijn studie, sprak meermalen met Tiemen Brouwer o.p., dit jaar 25 jaar biechtvader in de eeuwige stad. Een broedergesprek over eten, de kerk en de vergevende liefde van God.

Dominicaan Ernst Marijnissen kan als bijna 91-jarige een lange periode overzien en doet dat met scherpte en gevoel voor detail. Ben Vocking o.p. en Wil Vermeulen o.p. interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Een samenvatting van deel 2.

Van Pasen tot Pinksteren fietst lekendominicaan Theo Ruiter naar Santiago. Het is een persoonlijke rite de passage om zijn oud-worden te vieren, op een eeuwenoude manier die ook dominicanen kennen: zwervend leren in relatie met God en met elkaar te zijn.

Het is God die mij roept, als persoon.’  

Dominicaan Ernst Marijnissen kan als bijna 91-jarige een lange periode overzien en doet dat met scherpte en gevoel voor detail. Ben Vocking o.p. en Wil Vermeulen o.p. interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Deel 1.

In de ‘ketting van predikers van hoop’ van de Europese lekendominicanen is het de beurt aan Nederland. Drie van hen schreven een verhaal, die op deze site in het Nederlands verschijnen. Tot slot: Kees Nypels over zijn ervaringen in het onderwijs.

In de ‘ketting van predikers van hoop’ van de Europese lekendominicanen is het de beurt aan Nederland. Drie van hen schreven een verhaal, die hier in het Nederlands verschijnen. Roy Clermons over waarheid en waanzin vanuit zijn werk in de psychiatrie.

In de ‘ketting van predikers van hoop’ van de Europese lekendominicanen is het de beurt aan Nederland. Drie van hen schreven een verhaal, dat hier in het Nederlands verschijnt. Aart Geervliet vertelt over zijn zending ‘in het duister van de gevangenis’.

Paul Minke (1933) wilde als jongen ‘zeker geen priester worden’, maar hij vond toch zijn levenspad via de dominicanen. Ben Vocking en Wil Vermeulen interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Een samenvatting.

Eerder deze maand vierde Henk Jongerius zijn 75e verjaardag en 50e priesterfeest met een lieddag en de uitgave van drie boeken tegelijk. Zijn jongere medebroeder Michael Dominique Magielse maakte voor het papieren bulletin een vraaggesprek met hem, over verbinden, de gave van het woord en het waarmaken van talenten.

Stefan Mangnus (1975) werkte als pastoraal werker en diocesaan dienstverlener catechese in het bisdom Groningen-Leeuwarden, tot hij intrad bij de dominicanen. Bisdomblad Spreek! maakte een portret van hem.

Tijdens het afsluitende interview van het MacMillanfestival in Zwolle zei de componist: ‘Silence is pregnant of possibilities’. Lekendominicaan en mede-organisator Jacqueline Huizinga vindt het een treffend adventsmotto. In de stilte na 1,5 jaar organiseerstorm reflecteert ze op verkondiging door muziek.

Zaterdag viert Henk Jongerius zijn 75e verjaardag en 50e priesterfeest met een lieddag en de presentatie van drie boeken tegelijk! In Volzin portretteerde Bert van der Kruk hem via een gedicht. Een fragment.

Na een kwart eeuw in de schoolbanken voelde Jan Laan (1940) zich een profiteur. Hij wilde aan de slag en werd pastor in Tiel en Rotterdam. Nu is hij prior in Zwolle. Ben Vocking en Wil Vermeulen interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Een samenvatting.

Je rijdt, op weg van de ene afspraak naar de andere, op de provinciale weg. Dan, plotseling, als in een flits, word je geraakt door iemand die jou niet gezien heeft. Het overkwam kerkmusicus en lekendominicaan Theo Menting een jaar geleden. In de nieuwe editie van het blad ‘Geloven Onderweg’ vertelt hij over de stilte daarna.