In de ‘ketting van predikers van hoop’ van de Europese lekendominicanen is het de beurt aan Nederland. Drie van hen schreven een verhaal, die hier in het Nederlands verschijnen. Roy Clermons over waarheid en waanzin vanuit zijn werk in de psychiatrie.

In de ‘ketting van predikers van hoop’ van de Europese lekendominicanen is het de beurt aan Nederland. Drie van hen schreven een verhaal, dat hier in het Nederlands verschijnt. Aart Geervliet vertelt over zijn zending ‘in het duister van de gevangenis’.

Paul Minke (1933) wilde als jongen ‘zeker geen priester worden’, maar hij vond toch zijn levenspad via de dominicanen. Ben Vocking en Wil Vermeulen interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Een samenvatting.

Eerder deze maand vierde Henk Jongerius zijn 75e verjaardag en 50e priesterfeest met een lieddag en de uitgave van drie boeken tegelijk. Zijn jongere medebroeder Michael Dominique Magielse maakte voor het papieren bulletin een vraaggesprek met hem, over verbinden, de gave van het woord en het waarmaken van talenten.

Stefan Mangnus (1975) werkte als pastoraal werker en diocesaan dienstverlener catechese in het bisdom Groningen-Leeuwarden, tot hij intrad bij de dominicanen. Bisdomblad Spreek! maakte een portret van hem.

Tijdens het afsluitende interview van het MacMillanfestival in Zwolle zei de componist: ‘Silence is pregnant of possibilities’. Lekendominicaan en mede-organisator Jacqueline Huizinga vindt het een treffend adventsmotto. In de stilte na 1,5 jaar organiseerstorm reflecteert ze op verkondiging door muziek.

Zaterdag viert Henk Jongerius zijn 75e verjaardag en 50e priesterfeest met een lieddag en de presentatie van drie boeken tegelijk! In Volzin portretteerde Bert van der Kruk hem via een gedicht. Een fragment.

Na een kwart eeuw in de schoolbanken voelde Jan Laan (1940) zich een profiteur. Hij wilde aan de slag en werd pastor in Tiel en Rotterdam. Nu is hij prior in Zwolle. Ben Vocking en Wil Vermeulen interviewden hem voor het papieren Bulletin van de provincie. Een samenvatting.

Je rijdt, op weg van de ene afspraak naar de andere, op de provinciale weg. Dan, plotseling, als in een flits, word je geraakt door iemand die jou niet gezien heeft. Het overkwam kerkmusicus en lekendominicaan Theo Menting een jaar geleden. In de nieuwe editie van het blad ‘Geloven Onderweg’ vertelt hij over de stilte daarna.

Achthonderd jaar na het begin van de Orde staan de Nederlandse dominicanen op een spannend punt in hun geschiedenis: ze leken te verdwijnen in ons land, maar er is nieuw leven. Gerald van Bronkhorst maakte deze documentaire voor Katholiek Nederland TV.

Religieus leven lijkt heel bijzonder, maar is eigenlijk heel gewoon, schrijft Richard Steenvoorde, dominicaan in Oxford. ‘Maar het bijzondere kan veel vaker worden gevonden in het gewone’. Een overpeinzing van een van de hoofdrolspelers in de documentaire ‘de nieuwe dominicanen’.

Joy van der Werf, dominicanes van Neerbosch, maakte in haar lange leven tal van religieuze woonvormen mee. Als slot van een serie portretten voor www.nieuwwij.nl sprak Tanja van Hummel met haar. ‘We waren zo radicaal!’

Hoe kan dat geloof, dat irrationele vertrouwen, ertoe leiden dat je pastoraal werkster, lekendominicaan en lid van een dominicaanse gemeenschap wordt? Tanja van Hummel sprak haar oud-huisgenoot in het klooster van Huissen Ineke van Cuijk voor nieuwwij.nl.

In maart nam Theo Koster o.p. afscheid van zijn werk als studentenpastor. Op nieuwwij.nl reflecteert hij over zijn eerste half jaar los van zijn werk. ‘Wat doorgaat is God in mijn leven: Deze diens gang laten gaan.’  

In de basiliek van het Belgische Koekelberg, ten westen van Brussel, is werk te zien van de Koreaanse dominicaan en kunstenaar Kim En Joong. Kerk en Leven maakte een interview.

Het zou toch bijna vanzelf moeten gaan: inspiratie vinden in de fraaie Franse Pyreneeën, dichtbij de wortels van de dominicaanse traditie. Lekendominicaan Marianne Merkx hield er eind augustus vakantie met haar familie. Maar Dominicus zelf liet zich niet gemakkelijk vinden.

Op 11 september verbinden twee jonge(re) dominicanen zich voor drie jaar aan de Orde, met het uitspreken van hun tijdelijke professie. Michael Magielse en Thomas Volkers zullen daarna in de publicitaire luwte hun vorming voortzetten in het klooster van Huissen. Hier stellen ze zich voor.

In het jaar dat de dominicanenorde viert dat zij 8oo jaar bestaat, logeerde Holkje van der Veer ruim vijf weken in Fanjeaux, de ‘bakermat’ van de Orde in Zuid-Frankrijk. Op nieuwwij.nl vertelt ze over haar ontmoeting met de geschiedenis en een Franse medebroeder.