Zes broeders vieren deze maand een jubileum als dominicaan. Peter Wols (91) schreef voor zijn eigen plezier een boek over Dominicus. ‘Ik ben dankbaar dat ik op mijn manier prediker mocht zijn.’

Een jaar na de start van de nieuwe broedercommuniteit in Rotterdam klopte NRC Handelsblad aan met de vraag hoe het gaat. Een reportage.

Aart Geervliet (60) is casemanager in een gevangenis. Na een protestantse jeugd en daarna een lange niet-religieuze periode is hij lekendominicaan geworden.

Op de website van de Orde verscheen een interview met Gerard Timoner, de nieuwe magister en de eerste Aziaat die gekozen is tot opvolger van Dominicus. Een bloemlezing.

Gerard Timoner is de eerste Aziatische magister van de Orde der Predikers. Hij gaf een lang en boeiend interview aan de Amerikaanse krant National Catholic Register. ‘Het is mogelijk om verschillend te zijn én broeders te blijven.’

Opeens werd de staf van het Leerhuis Spiritualiteit in Rotterdam gehalveerd. Maar in alle niet-weten ontstond ook iets nieuws. ‘Een onbeschrijflijk gevoel van, hoe zal ik het noemen: Zegen, Genade, Omarming, Energie, Liefde.’

Het is kleiner dan vroeger, maar ook in onze tijden beleven vrouwen en mannen het religieuze leven. Een portret van Richard Steenvoorde door Elze Riemer.

Op zaterdag 15 juni wordt Stefan Mangnus o.p. priester gewijd door bisschop Gerard de Korte (wees welkom!). In de aanloop schreef hij op hoe hij priester hoopt te zijn.

In de laatste kilometer ging het nog bijna mis, maar broeder Cornelis voltooide toch ‘dat pleuriseind’, oftwel ‘de mooiste’: de marathon van zijn nieuwe thuisstad Rotterdam. Een verslag in woord en beeld.

‘Marathonbroeder’ Cornelis trok ook de aandacht van het AD. Met een portret in de krant van donderdag 4 april, een filmpje en foto’s vertelt hij over zijn roeping als religieus en de voorbereiding op de marathon van Rotterdam, zondag.

Lekendominicanen hebben geen klooster, ze leven als religieus ‘in de wereld’. Aflevering 11: Marianne Merkx: ‘Zielzorg is voor iedereen, want iedereen heeft soms zielenpijn.’

Lekendominicanen hebben geen klooster, ze leven als religieus ‘in de wereld’. Aflevering 10: Wilma Schuring over moeilijke mensen en haar ongebroken vertrouwen. ‘Als ik niet meer in mensen kan geloven, dan kan ik ook niet in mijzelf geloven en in God.’

Broeder Cornelis van Lit, sinds september een van de bewoners van de communiteit in Rotterdam, rent op 7 april de marathon van Rotterdam. Je kunt hem sponsoren, het geld gaat naar het studiefonds van de dominicanen.

Lekendominicanen hebben geen klooster. Ze leven als religieus ‘in de wereld’. Wat betekent dat concreet? Aflevering 9: broeder Herman Stessens, bezoeker van gevangenen, derde van drie verhaaltjes.

Lekendominicanen hebben geen klooster. Ze leven als religieus ‘in de wereld’. Wat betekent dat concreet? Aflevering 8: Anneke Grunder over haar ervaringen van rouw: ‘Soms voltrekt zich even het wonder: ik raak verstild, voel me geborgen in mijn pijn’.

Lekendominicanen hebben geen klooster. Ze leven als religieus ‘in de wereld’. Wat betekent dat concreet? Aflevering 7: Roy Clermons: ‘Mensen in de psychiatrie brengen mij dichter bij God.’

Lekendominicanen hebben geen klooster. Ze leven als religieus ‘in de wereld’. Wat betekent dat concreet? Aflevering 6: broeder Herman Stessens, bezoeker van gevangenen, tweede van drie verhaaltjes.

Lekendominicanen hebben geen klooster. Ze leven als religieus ‘in de wereld’. Wat betekent dat concreet? Aflevering 5: broeder Herman Stessens, bezoeker van gevangenen, eerste van drie verhaaltjes.