Dit was wat je in het katholieke dominicanenklooster leerde. Daar waar je in het begin bang en klein was.’
Hazem Darwiesh (34), vluchteling uit Syrië en actief parochiaan in de dominicanenkerk van Zwolle, schreef op de website oneworld.nl over het homoparadijs dat Nederland toch niet blijkt te zijn. En hoe hij in zijn parochie leerde te ontspannen en trots te zijn op wie hij is.
Hazem Darwiesh
‘(…) Homoseksuele mensen en hun rechten, dat is waar het om zou moeten draaien. Om je elke dag met trots en in vrijheid te kunnen bewegen, net als elk hetero-koppel. Samen hand in hand wandelen of afscheid van je geliefde nemen met een kus op het treinstation.
Het was niet makkelijk voor je geweest om deze werkelijkheid te zien als je niet in Zwolle had gewoond. Met Zwollenaren heb je stap voor stap geleerd jezelf te accepteren en trots te zijn. Dat je het recht hebt om in de allereerste plaatst je vrijheid te beleven, niet alleen als homo, maar als mens.
Dit was wat je in het katholieke dominicanenklooster leerde. Daar waar je in het begin bang en klein was. Maar met het advies van de pastors, op hen steunend, werd je opener over je homoseksualiteit. Je werd verwelkomd met liefde en oprechtheid. Om jezelf net zo goed te zien als alle anderen.
Dat is de echte trots waarnaar je op zoek was; die elke homo verdient. Gelukkig is de angst hier in Nederland niet je lotsbestemming. Je geliefde en jij zullen niet geïntimideerd worden, maar elkaars hand vaker vasthouden.’
Lees hier de hele tekst op oneworld.nl
Zie ook www.kloosterzwolle.nl
