11 November 2014

Op de schouders van reuzen

Ga naar overzicht

Deel op:

ichard Steenvoorde deed in september zijn tijdelijke professie en studeert momenteel in Blackfriars, Oxford, het studiehuis van de Engelse dominicanen in een stad die vol is van traditie en verhalen.

Richard Steenvoorde o.p.

'Hallo Richard, welke kamer heb je gekregen?’, vraagt de charismatische-pater-die-in-huis-woont. Wat verlegen kijk ik hem aan: hij weet mijn naam nog. Of hij deed een goeie gok, want er zijn vier dominicanen in Engeland met de naam Richard. Maar toch. Ietwat verlegen stamel ik het antwoord. 'Ah, mooi’ zegt hij: 'op die kamer woonde ooit pater…’ en een warme herinnering volgt, afgesloten met een bulderende lach.

Het is typerend voor een studiehuis als Blackfriars, Oxford dat er grote namen aan verbonden zijn: McCabe, Radcliffe, Lascaris. En met genegenheid worden de verhalen over deze (oud)bewoners opgehaald. Het is ook de cultuur van de stad. Waar je ook komt, iemand ging je voor. Hier preekte John Henry Newman, daar studeerde Aung San Suu Kyi, en verderop zat Bill Clinton in de kroeg. En iedere dag lopen er honderden studenten langs die ook, op hun beurt, weer een nieuwe bijdrage aan de wereld zullen leveren.

Blackfriars, studiehuis van de Engelse dominicanen in Oxford

De ene naam bouwt voort op de andere. Soms bewust, vaker onbewust. Tijdens het noviciaat sliep ik in de kamer waar ooit Yves Congar 'in ballingschap’ verbleef. Daar zie je nu niets meer van natuurlijk. Maar ik was geïntrigeerd. En ik vond het bijzonder om zijn dagboek over die tijd te lezen, in de kamer waar hij het ooit geschreven had. Ik ben daarna meer van hem gaan lezen.

Zo kan een naam, een foto, een anekdote, van een medebroeder of zuster aanleiding voor een nieuwe ontdekkingstocht in theologie en spiritualiteit van de Dominicaanse familie. Die familie strekt zich uit door de tijd en over grenzen. Ik ben dankbaar dat ik daar deel van uit mag maken. En als de regen weer eens tegen het raam klettert, het blijft Engeland tenslotte, hoef ik me alleen maar te bedenken, ik ben niet de eerste, en zeker niet de laatste. Het relativeert veel.

Zie ook:'Zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren’